Opinie: Afgelopen zondag stond ook ik op het Museumplein in Amsterdam. Zonder mijn kinderen van 3 en 6 jaar oud. Dat leek me niet zo ́n goed idee. Het was wel duidelijk dat deze demonstratie niet gewenst was door overheden. Daar stond ik dan met mijn bordje ́SCHOLEN OPEN NU ́. De vibe vanuit de demonstranten was goed en verbindend, maar de sfeer vanuit de oprukkende politie ronduit agressief. Gelukkig knikte menig demonstrant instemmend na het zien van mijn bordje. Ik werd zelfs als een echte celebrity op de foto gezet. Toen de bus met waterkanon mij passeerde en ik mijn bordje demonstratief naar de inzittenden omhoog hield, besloot deze alsnog het water op mij af te vuren. Dat had ik even niet verwacht. Ik, normale mama, met een onschuldig bordje, werd ook belaagd met water uit de Amsterdamse grachten!
Toen de scholen dicht gingen half december, wilde ik meteen met mijn kinderen naar het Binnenhof gaan om op pannetjes te gaan slaan. Mijn plan was ambitieus. Ik zou toch niks te doen hebben tijdens schooldagen, dus hop; iedere ochtend naar de Tweede Kamer! Top plan. Oma wilde ook wel mee. Helaas vond mijn oudste dit geen leuk idee. Het was koud, maar vooral ook eng. Hij vindt ‘de baas’ (minister-president Rutte) trouwens ook eng. Daar ging mijn plan. Maar ik moest hem wel gelijk geven… Onze baas is ook best een beetje eng!
Bij het zien van mijn spanbordje, wilde hij afgelopen zondag graag mee en barstte in huilen uit dat dit niet mocht. Maar vanmorgen bij het terugkijken van de beelden van de ME met wapenstokken, vond hij dat ik terug had moeten slaan. Bij het zien van de bus met een waterkanon vond hij dat ik mijn waterpistool had moeten gebruiken. Een strijder is hij dus wel. Wie weet gaat hij binnenkort toch mee in mijn ambitieuze plan om naar het Binnenhof te gaan. Want die scholen mogen open en wel nu!