Een Zweeds medisch tijdschrift meldt dat coronawetenschappers zelfcensuur plegen. Wetenschapper Jonas F. Ludvigsson, professor en kinderarts, werd onlangs slachtoffer van haatmails en intimidatie naar aanleiding van zijn onderzoek naar kinderen en COVID-19. Voldoende reden voor hem om te stoppen met debatteren en onderzoek te doen naar COVID-19.
Ludvigsson concludeerde dat relatief weinig kinderen in Zweden, ondanks open scholen, in het voorjaar zeer ernstig ziek werden door COVID-19. Ook bleek uit zijn onderzoek dat lesgevend personeel geen verhoogd risico loopt. Het onderzoek werd als zogenaamde onderzoeksbrief gepubliceerd in het New England Journal of Medicine.
Kort na publicatie kwamen veel boze reacties binnen op sociale media en via email. Dat het zijn schuld is dat 9.000 mensen in Zweden zijn overleden, dat hij ziek is. Iemand heeft op zijn naam zelfs goederen op internet besteld. Het heeft Ludvigsson zwaar geraakt. Een week lang werd hij elke nacht om drie uur wakker zonder weer in slaap te kunnen vallen.
“Ik ben de interesse in COVID-19 kwijtgeraakt – zowel wat betreft mijn mening als onderzoek doen. Dus in zekere zin kun je zeggen dat de tegenstanders een beetje hebben gewonnen”, zegt hij. “Ik weet niet hoeveel interviews ik na publicatie van het artikel heb afgewezen. En nu bellen de journalisten niet meer. De boze reacties hebben ook op verschillende manieren een remmend effect gehad.”
Vooruitgang in de wetenschap vereist objectiviteit. Onderzoek dat leidt tot nieuw inzicht dient altijd omarmd te worden, ook als dat niet past binnen een ‘gewenst’ narratief. De aanwezigheid van een gewenst narratief is al een helder signaal dat er iets flink mis is met de huidige wetenschap.